kabz u bast
kabz u bast
kast u rast
huu huuu
evde kimse yok mu?
yahum canım ciğerim
aramızda taş kapılar,
yahut yaş perdeler...
nerede çin çin ziller?
hani kadife püsküller?
tutup çekeyim
çalıp kaçayım.
bâdehu gözyaşlarımı
viledayla paspaslayayım.
zilleri bulursam
takayım da
çıkı çıkı yapayım.
arkamdan, zilleri taktı
çıkı çıkı yaptı zavallı, desinler.
bir de haklarını helal etsinler,
si carissima, adam olana yeter.
zilin zilletini
kapı milleti nereden bilecek?
maksat adi bir asonans
aliterasyonun seslisi hani
öyle ya şiir illeti
sanatların en cins ü canisi.
şaka şaka şiirciğim,
yahum canım ciğerim,
ben seni arıyorum,
sen zilleri taktı
diyorsun filan çıkı çıkı.
aç şu yolları da geçelim.
aç su yollarını da içelim.
bırak bu yolları,
devlet su yolları.
hah işte o devlet,
çaktın sen numarayı.
yok artık,
şimdiki zaman mimozaları da açtı.
yahum bu da nereden çıktı?
hem de ne güzel açtı keranacı,
topik topik sarışınları
sanki ruhum bayılttı.
ikmal için mânâyı
bir tutam pastoral illâ lazımdı.
kışsız geçti bu kış, ne yapalım.
elan Heybeli'den hatıra toplayalım.
olmadı Roma'da partilere akalım.
ilk kadın efe Antigone
son kadın melankoli Eleni.
haydi Prometyus'tan ateşi çalalım
ve Neryus'tan lütfen denizi...
Febus'u tutalım, rüzgârı salalım,
kuruyu suyla ovalayalım.
açılan, canlanan, ferahlayan
sere serpe, yaka bağır, kıpır kıpır
önümüzdeki baharlara bakalım.
kabzayla bast.
bastıra bastıra rast.
cemre havayı güm ü güm çalıyor,
evdeysen göğün kapılarını aç.
[Fotoğraf @Paris, Bosch'un Melekleri.
"Gökler ağlamadıkça toprak gülmez"miş külâhım.]
