"Mutluluk, kimseyi incitmeden
daima doğruyu söyleyebilmektir."
Otto e Mezzo
Eylül...
aşk kazağının
rengârenk duygu iplerini
hangi yiğit tutabilir?
kim sağ salim eğirebilir?
o dar iğneye nasıl geçirebilir?
kaç numara şişle örebilir?
geceleri kim için giyebilir?
kırmızı için kim ölebilir?
maviyi kim kurban edebilir?
bir yanakta gizli öpüşün hatırası
öbür yanakta işli tokadın sancısı
zamana kaç an dayanabilir?
yok olup gidenler arasında
o asla yok olmayan
nasıl ayırt edilebilir?
kendilik davası gütmeden
kendilik nasıl bilinebilir?
rengi görmeyen
nasıl renksiz olabilir?
günah işlemeyen
nasıl affedilebilir?
isyan etmeyen
nasıl itaat edebilir?
dişi kadınlaşmadıkça
kişi erkekleşmedikçe
mutsuz kaknem tanrıcıklar
nasıl parçalanabilir?
yes darling,
bu diyalektik mesele böyledir.
bir gün gözüne her şey
geçmiş ve eskimiş görünürse
gözündeki mahmur çapağın izidir.
klas İtalyanın söylediği gibi
sessizlik öğrenilse de
elan hayat bir şenliktir.
[Fotoğraf @İstanbul]
