İnsan Çiçeği

"Sevmeyi öğrendiğin gün
hiçbir eksiğin kalmayacak."
Bilge Karasu

yeni bir yeşil

yeni bir mavi

yeni bir kan

yeni bir ezgi

lâleler açtı geçti

leylâklar koktu geçti
-leylekler mi?
çok oldu onlar geçeli-
salkım salkım mor yağmurlar

ah o kümül kümül bulutlarla
fırtına oldu esti geçti
bahar kareleri izlendi

bahar nağmeleri söylendi

Boğaz'ın iki yanında

erguvanlar yanarken

erik gibi kütür kütür
haşin ekşili, diri yeşilli

bir Nisan daha

ömrümüzden kaydı geçti.

her zamanki gibi kallavi
geçerken -iç- geçirdi!
hani nerede diye
şu açmak bilmeyen
hazin insan çiçeği...

***
"İstanbul'da Nisan; bahar, festival, lâle, erguvan, bülbül ve alabildiğine fırtına zamanıdır. T.S. Eliot, en acımasız ay demiş Nisan için; yeni ya Nisan, ondandır. Yeni bir pabuç acımasızdır, ilk işi ayağı vurmaktır. Zamanla ayak pabuca, pabuç ayağa alışır. Yeni eskidikçe acıtmaz olur. Zamanın en iyi ilaç olması, yeninin eskimesinden gayrı nedir? Yes darling, öyledir..." 20 Nisan 2010'da yazdığım bir hatıradan Külâhım.
[Fotoğraf @İstanbul'16]