Mahlû'

bir sinek vızıltısından
yıkılabilir insan
ansızın rüzgâr çıkışından
denizin birden kabarmasından
yıkılabilir bir kanat çırpışından
çok sevdiği baştankarasının...

bir karıncanın gidişinden
yıkılabilir insan
diline yayılan mürekkebin renginden
ve bir defterde gördüğü dizelerden
yıkılabilir insan anam bubam
yıkılacak nem var dediği yerden!
duvarı nem, adamı gam yıkarken
yıkılabilir bir fiskeyle neşesinden...

insan ancak bu,
yıkılmasıyla insan olan
bir garip mahlû'

***
[mahlû': tahtından indirilmiş, hal' edilmiş.
Fotoğraf @Sagalassos, 2016 "Yıkılmalar"]

Hira

"Ne buldu ki Seni kaybetmiş olan?
Kezâ ne kaybetmiş ki Seni bulan?"
İbn Atâullah

atmaya naram mı var?

ya itmeye dermanım 

- şu heyula kayayı

yallah bayır aşağı!

söylemeye gereğim mi var?

ya yanmaya varlığım?

ve bu hummalı rüyadan

uyandıracak tiryakım?

yâr ile uğraşmaktan
yâre olmuş sarayım
ve aşk kapısında dilenci
pirinçten tokmağım

çalmaya şevkim mi var?
ya gece nöbetine şavkım?

var ki kalem kırık
var ki kağıt yanık
şimdi burada
şiirde bir yarık

dünyanın bütün panayırlarında
oynatılmış bir ayı gibi arık
dünyanın tüm karınlarından
şimdi doğurulmuş gibi, zınk!

işte ben bugün oldum kırk
Hirama çekilebilirim artık...

[Fotoğraf @Sultanahmet
, 2019]