Koşmak

her sabah en uzaktan başlarım hakikate koşmaya
akşama varasıya belki bir arpa boyu, o da talihim varsa
koşarım sadece bakmaya, çoktan ölmüş gibi bakmaya
koşarım sağlam lakırdılarla süslü köhne dimağımdan uzağa.
bir tuhaf ruh haletidir koşmak
bildiğin rus ruletidir durmak
elimde kalem silah, dayarım şakağıma
elimde kalem rebab, çalarım mânâya.

her gün acıdan zevk alma eşiğini eşeğimle birlik geçerim.
âşık insan müstağni olur, mutluluğun membaı olur, bilirim.
insan kendinden kurtulunca bütün alem onun olur, hissederim.
inşallah bize de bu piyango vurur, dilerim.
gam bağında ayağım tutsaksa, ayağımı bırakır giderim.
ardıma bakmam - bakarsam bağ olur çünkü -
kanımı, ak kanadıma sürerim.

sabır testim, sabır yolunda çatlar
tahammül eğrim, eğriyi doğruyu sarsar
hoşgörü parabolüm, eksenden bana lolo yapar.
işte ben o zaman haydutu can evime davet ederim.
haydut adı üzerinde, vandal hayvan
cam evimi tarumar eder, yıkar parçalar.
manzarayı görende biraz sendelerim, biraz içerlerim.
kırık camlar canıma batar, ah vah ederim.
elimde alet çantası yeniden inşaya girişirim.
iki günde kendime hoop yenisini ederim.
ne kadar deprem yaşarsam
can evim o kadar incelir benim.
çünkü dirayet, kütük olmada değil
dal olmada gizlidir canım ciğerim.