Vaat

ve geminin gidişini
hatırlıyorum.
piyanoyu ilk gördüğüm loş yeri
ve iblisin ilk sigarasını niçin içtiğimi.
Ay'sızlıktan çatlamış gözlerle
telaşla seni aradığım geceleri
ve dualarımı koyduğum çekmeceyi
hatırlıyorum.

ah hiç unutmamış gibi hatırlıyorum.
çocukluğumun iç çekişlerini
ve asi gençliğimin asaletini.
çıkarmadığım deri ceketimi
üzerinde annem kokusu ve babam yeşili
öyle hasretle kokluyorum
öyle iştiyakla bakıyorum ki
susuyor kainatın tüm sesleri.

hatırlıyorum
her ağladığımda yıkılıyor
göğün duvarlarıyla kentin gözleri.

hatırlıyorum kırk ikindinin sesini,
vakte çağıran zamanın efendisini.
Allahuekber, Allahuekber
La ilahe illallahu vallahuekber
Allahuekber ve lillahil hamd.
hatırlıyorum
gerçeksizliğin meşakkatini.
ararken mecnun gibi sevgiliyi
hatırlıyorum düştüğüm her deliği.
dem be dem hissettiklerimi
suyun gırtlağımdan inişini
ekmeğin midemde sinişini
hatırlıyorum,
boynumda atan damarın ateşini
kalbimin güm güm çaldığı melodiyi
ölmedim mi hayret diye aldığım nefesi.
hatırlıyorum ölmüşüm gibi,
ölemediğim o upuzun saniyeyi.

şiire esir olmuşum gibi
hatırlıyorum nazımın geçtiği nesiri,
gamla haşır neşirin neşesini.
fikrin engin yatağı dağılmışsa da
hatırlıyorum mazinin terini,
çarşafları değişmiş denizin
mavi, berrak ve temiz hissini.
ey körkütük okur!
hatırlıyorum senin kor gözlerini.
ve yazacağım umulur ki,
gözlerini yakan amansız bilmeceyi.

["Onları pişmanlık ve üzüntü gününün dehşetine karşı uyar! Çünkü onlar gaflet içerisinde ve iman etmemiş hâlde iken iş bitirilmiş olur." Meryem, 39.]