
kin olan kalpte kün,
ne mümkün!
nerede senin şiirin?
kat kat uykuya bürünmüş hislerin
sarp yokuşa sardırılmış fikirlerin
hani gerçeğe ayarlı gözlerin?
hangi fırtınada seyrediyor gemin?
kaynıyor koca tencere dünya
her renkten bir aşure mi oluyor
yoksa suyunu çekmiş bir papara?
tuz neylesin bu tatsız aşa,
söz neylesin bu akılsız başa?
direniyor küçük cezve suda
serin ve asude bir ada uğruna
suyu bulandıran her hain taşa,
adayla taşı birbirine karıştırana,
kaşla gözü ayırmaya çalışana.
eylem âleminde işler karışıyor
niyet âlemine kin bulaşıyor
otlaklara kurtlar dadanmış
koparıyor, parçalıyor, yiyor
heyhat, ne gözü ne karnı doyuyor.
oysa,
kin olan kalpte kün,
ne mümkün!
!para, iktidar, nüfuz, otorite, sulta
silah, komplo, provokasyon, medya
küfür, yalan, tıraş, riya, palavra
marjinal, terörist, harami, eşkıya
gaz, tazyik, akrep, yılan, toma
mazlum, mağdur, fukara, ıskarta
darbeci, mezhepçi, etnikçi, ulusçu
ayyaş, aylak, berduş, çapulcu
sağduyu, solduyu, iyi aile çocuğu!
ifade âlemi kelimeden geçilmiyor
mana âlemi susmuş seyrediyor
bunca kelime bir araya gelip
gerçek meramı doğrultamıyor ya,
zulüm hep olduğu yerde kalıyor.
ad değiştiriyor
yer değiştiriyor
yön değiştiriyor
sınıf değiştiriyor
zümre değiştiriyor
değişmiyor,
zulüm hep olduğu yerde kalıyor.
o yer neresi?
söyle de şair basalım o yeri!
söndürelim zulmetin kor ateşini!
o yer insanın kendisi,
akılsız kafanın fikri
aşksız kalbin hissi.
o yer, çürük ipe tutunmuş
bedbaht kişinin çehresi.
kalbi basamazsın
kafayı açamazsın
sahibi dilemedikçe
çehrede ışık yakamazsın.
doğru ya,
kin olan kalpte kün,
ne mümkün!
["Çare, çareyi terketmektir." Cüneyd.
"Sabır üçtür: Musibetlere karşı sabır, kullukta sabır ve günah işlememekte sabır..." S.a.v.]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder