Taşlama

"sitem system"

şiirsizlikten ve şuursuzluktan
güzelsizlikten ve hoşsuzluktan
renksizlikten ve tatsızlıktan
kalpsizlikten ve kafasızlıktan
izansızlıktan ve mizansızlıktan
birsizlikten ve çoksuzluktan

topla ger manayı uçlarından:
ayrılıktan ve aynılıktan

ne geliyorsa başa
bütün bunlardan.

oysa ben hayallerden ve hatıralardan
oysa ben altın sarısı rüzgârlardan
oysa ben çağla yeşili sabahlardan
oysa ben yasemin beyazı kokulardan
oysa ben Akdeniz mavisi sulardan
oysa buysa ben sen insandan
sahi, ne var elimizde varlıktan?

oysa aklımda hep Ece Ayhan
ne zaman devlet çıksa tombaladan
kurşuna dizilir dizeler belleğimde
malum asker ocağından
meçhul öğrenci anıtından:

"Buraya bakın, burada, bu kara mermerin altında
Bir teneffüs daha yaşasaydı
Tabiattan tahtaya kalkacak bir çocuk gömülüdür
Devlet dersinde öldürülmüştür

Devletin ve tabiatın ortak ve yanlış sorusu şuydu:
- Maveraünnehir nereye dökülür?
En arka sırada bir parmağın tek ve doğru karşılığı:
- Solgun bir halk çocukları ayaklanmasının kalbine'dir."

şiirdir ihtimal evet,
derdi en iyi anlatan
ve anlatırken durunamayan
dünyadan en uzağa kaçan.

o kaçan,
keçidir çoğu zaman,
peşine kimseyi takmayan
külâhıyla birlik uzaklaşan
çıngırağını boynuna asan

o kaçan,
teneke boruyu çalandan,
sünmüş kelimelerden
ve sündürmüş insanlardan
sıdkına dağ taş bağlayan

o kaçan,
beni mi sevmiştiniz siz bağyan
yoksa duvardaki gölgeyi mi?
beni mi öpmüştünüz geçen bahar
yoksa aynadaki nergisi mi?

o kaçan,
istemem başka ihsan.
evladır bana ümmi insan
okusa da anlamayandan.
yeğdir bana kendini haşlayan
hınçla Şeytan'ı taşlayandan.

o kaçan,
bütün bunlardan,
tıraşı aşk sanandan,
hırkaya yama olandan,
doğru kelimeyi
yanlış yazandan.

[Fotoğraf @Marsilya.
"İnsanın gerçek değerini söylesem, ben de yanarım dünya da! Fakat ne yazık ki insan değerini bilemedi, kendini ucuza sattı. İnsan aslında çok değerli bir atlas kumaş iken, kendini hırkaya yama yaptı." Mesnevi'den külâhım. İnsan da insan, amma da insan, işte insan. "İyilik yapanlara iyilik, fenalık yapanlara fenalık yapmak meziyet değildir. Asıl meziyet kötülük yapanlara da iyilik edebilmektir." S.a.v.
Bu meziyet, diğeriyse bildiğin eziyet. İnsan, çoğu hüsran, ekseri nisyan, daim can içinde can.]