Harabelerin Ecesi

Ey Şahım!
Şah damarım
Çocukluğum, gençliğim,
Gülün dibinde bulduğum
Otuz beşim, kırkım... 

I.

baktımsa sana baktım
ve dinledimse seni
gömüldüm sesine
sessiz çıtırtılarla
dev bir Titanik misali

içeride boylu boyunca
yeşil reçeteli şarkılarından ölmüş
harabelerin âşık ecesi

bir mânâ rüzgârı attı buraya beni
yanında yan yana duramadım
yanında yana yana sessiz çatırtılarla 
devrildim sözüne koca Babil Kulesi

sevemedim seni istediğim gibi
nasıl istiyordum onu da bilemedim
aranmayışların, çağrılmayışların
seslenilmeyişler ve yaslanılmayışların
bir türlü olmayışların
bir türlü olamayışların
doyulmayışların ve duyulmayışların
önündekini göremeyişlerin
ardındakini sezemeyişlerin
kırık türkülerini yakıp dururken
kırık kirişlerin altında kalmışken
ne kadar sevdiğimi

---bile bilemedim seni. 

II. 

bile bilmeye biledim harımı
yaktım çırayı, açtım haritayı
dedi you are here, tam da B1 hattı
gönüle kalkan otobüs durağı!

meğer tüm bu gördüğüm yollar
gidenler kalanlar, kalkanlar koşanlar
patikalar, merdivenler, yokuşlar
yayalar, seyyahlar, atlar, arabalar

gemiler, uçaklar, füzeler, balonlar
surlar, kuleler, kal'alar, dağlar
buraklar, refrefler, miraçlar
el üstünde taşınan yeşermiş tabutlar
onları sulayan yoğuşmalı bulutlar
bir gönüle gidermiş bayanlar baylarrr
merdivenden yukarı ağanlar!

bir gönüle gidermiş
gönülden yola çıkanlar
sevgilinin âguşuna damlarmış
dünya çölünde buharlaşanlar

otobüs vadileri yardı, çölleri aştı
gaipten şakımaya başladı bir şarkı
leylekler dönendi, doğanlar avlandı
ah, ufukta incecik bir tebessüm açtı

vardım gönüle tıklattım camı
kim o dedi, sen ben o dedim
zamirleri aralayıp Özneyi seçtim
ve nalınlarımı çıkarıp
kendi gönlüme girdim

içeride boylu boyunca
yeşil reçeteli şarkılarından ölmüş
harabelerin âşık ecesi
duvağını kaldırıp dudağından içtim
insana ancak çalıştığı, dedin
ben de bir ömür aşka çalıştım
öğretmenim!

[Fotoğraf @Tunusbağı "Bir Ulu Servi", Nisan 2019]