yar kalbimi, yâr!
yâr gel artık
yanıma var!
bunu de bana!
bunu de!
ah bunu de ki
bu beni öldürsün!
ölsün egosantrizm!
yaşasın illallah turizm!
illallah getirsin kalbim,
illallah götürsün dilim.
içimdeki hayvanı benden başka kim bilebilir?
içimdeki vahşiyi benden başka kim zaptedebilir?
bazan içim dışıma çıkmak ister,
hayvanım karanlık ormanlarda avlanmayı özler.
çünkü avlanmak vahşinin tek mesleği, tek meselesidir.
ta ki, vahşetinden sıkılana kadar...
vahşet, dehşet doğurur ve uzun vadede sıkıcıdır; vahşi de salak değil a, belki işe erken uyanmıştır ve kendi vahşetinden utanmıştır.
işbu yüzden medeniyet vardır. [orman düşünceleri, 249. bab]
ve sonra...
en sevdiğim kadın kahraman: nemfoman, histerik, ajite!
mokar hastası Nihan varıdı eskiden Lemanyak'ta. hah o biçim, nebçim.
işte
utancın ağırlığı dağı bile çökertir.
arzı inim inim inletir,
göğü ırmak ırmak ağlatır.
art niyet, ar damarını çatlatır.
halbuki art niyet değil;
art-niyet, sanat gibi güzel bir niyet
olmalıdır her eylemin berisinde.
aşkla ilgili olmalıdır her niyet.
niyet hayvanını yormamalıdır basit birkaç heves.
insan heves değil, nefestir.
gam bağından ayağını kurtaran hür olur,
ne yüzünü ne kalbini örtme gereği duyar.
gam bağı neresi mi?
o gam bağı,
utanç membaı,
heva ve hevesin otağı,
gelgeç vakaların durağı!
her durakta durursa, bu otbüs,
gideceği yere vaktinde nasıl varsın a kıt akıllı!
basma o yalama düğmeye,
dokanma şu folloş butona artık,
her durakta inmeye kalkarsan
işimiz var seninle gizli yaratık!
otbüs ayar veriyor, dinleyene
kuşları özleyene...
hürlere özenene...
kelimeleri toplamam lazım,
toplamam lazım ki
Ay'a yol olsunlar!
Yâr'e kanat açsınlar!
kuş gibi uçup
adam gibi yansınlar.
2009 bitesiye
2010 gelesiye
kalbim Yârimada'ya vardı.
nefsim ruhuma yapıştı.
narım nârıma karıştı.
nârım narımı çatlattı.
meğer narı çatlatan nâr imiş.
mesele anlaşıldı.
[Fotoğraf
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder